Metoda neurofizjologiczna NDT (Neuro-Developmental Treatment) Bobath, to kompleksowa forma terapii fizycznej, która została opracowana przez Karla i Bertę Bobath. Metoda ta jest wykorzystywana głównie w terapii dzieci i dorosłych z zaburzeniami neurologicznymi, takimi jak pourazowe uszkodzenia mózgu, mózgowe porażenie dziecięce, udary mózgu czy urazy rdzenia kręgowego.

Podstawowym celem metody Bobath jest poprawa funkcji ruchowych, postawy ciała i motoryki pacjenta poprzez korektę zaburzeń neuromotorycznych i biomechanicznych. Terapia opiera się na zrozumieniu złożonych interakcji między układem nerwowym a układem mięśniowo-szkieletowym oraz wykorzystuje specjalistyczne techniki terapeutyczne, aby wpływać na kontrolę i jakość ruchu.

Podczas sesji terapeutycznych, terapeuci Bobath pracują nad poprawą równowagi, siły mięśniowej, koordynacji ruchowej oraz wzorców ruchowych pacjenta. Stosują różnorodne techniki, takie jak: manipulacje ciała, ćwiczenia funkcjonalne, stymulacje sensoryczne oraz terapię manualną, aby wspomagać rozwój zdolności ruchowych i codziennych umiejętności.

Metoda NDT Bobath wyróżnia się indywidualnym podejściem do każdego pacjenta, uwzględniając jego specyficzne potrzeby, możliwości i cele terapeutyczne. Poprzez holistyczne podejście i skupienie na funkcjonalnych celach terapeutycznych, terapia Bobath może przynosić liczne korzyści, pomagając pacjentom w poprawie jakości życia poprzez zwiększenie niezależności, samodzielności oraz integracji społecznej.